The Fall Within...

Dzisiaj cały dzień słucham jednej piosenki norweskiego zespołu Sirenia. Zespół ten łączy w swoich utworach elementy muzyki poważnej, metalu symfonicznego, gothic metalu oraz innych gatunków. 

Muzyka tego zespołu relaksuje mnie w bardziej zabiegane i męczące dni, niestety dzisiejszy dzień do takich należał...

Od paru dni się nie wysypiam, a gdy w końcu mam okazje się wyspać zawsze mnie ktoś obudzi:/ niestety dla mnie, mam okropnie lekki sen.

Piosenka nosi tytuł ,,The Fall Within'' (Wewnętrzny kres)

 One moment I froze in life
I tried to grasp the time
That moment ceased to be
revealed my destiny
Once you were a shining star
I've watched you from the fields afar
The brightest of them all
descend to face its fall

 How can I sleep?
when I don't know whether I live or dream
And how can I weep?
when I don't know if the pain I feel is real

I stand upon the fall
I'm giving in on all
I watch the sun's decline
for one last closing time

The sundown share my thoughts of you
The winter moon bewail you too
You still remain to me
a pending mystery

 Voices are calling beyond the dawn
where life and dream seems as one
Moments and aeons pass before your eyes
while you stand frozen in life
Years all have passed now, since you gave in
on the world of living
Awaiting your strength there, upon the fall
to put an end to it all...

A o to najlepsze tłumaczenie tej piosenki jakie czytałam :)


Zamarłam w niebycie raz
Pragnęłam pojąć czas
Ta chwila... pustki głos
Wyjawił mi mój los...
Niczym gwiazda, niegdyś Ty
Z daleka przyświecałaś mi
Lśniąca pośród gwiazd
Runiesz gubiąc blask...
Jakże mogę spać?
Kiedy nie wiem czy żyję, czy śnię...
Jak łzy smutku lać?
Czy złudzeniem jest ten ból co trawi mnie?
Mój koniec jest tuż tuż
Nie zważam na nic już
Spoglądam słońcu w twarz
Ten ostatni raz...

Krwawy zmierzch me myśli zna
Zimowy sierp w żałobie trwa
Jesteś dla mnie wciąż
Tajemniczą grą
Jakże mogę spać?
Kiedy nie wiem czy żyję, czy śnię...
Jak łzy smutku lać?
Czy złudzeniem jest ten ból, co trawi mnie?
Słuchaj głosów, uciekaj w mrok
Gdzie jak we śnie każdy krok
Chwile i wieki, przemija czas
Gdy w zawieszeniu tym trwasz
Już tyle lat, odkąd rzuciłaś
Świat, którego nienawidziłaś
Odnajdziesz siłę na skraju dróg
By minąć śmierci próg...

*Paznokcie, to dzieło kosmetyczki, którym bardzo chciałam się pochwalić :)
https://www.youtube.com/watch?v=Su7Ew4kCFMk